komin ný vika.

Já Lífið þokast áfram hjá okkur í Bátsfirði og þar sem vinnslan var lokuð vegna þess að það var Bátsfjordfest á helginni þá urðum við einnig að taka helgarfrí. En á sunnudaginn lögðum við í hann og lögðum flotlínuna um kvöldið og lönduðum í morgun 4,1 tonn á 16 bala en eitthvað gengur illa hjá beitingaliðinu að ná að beita upp þó svo það hafi komið þarna tveir frídagar. Það vantar alveg Árna Vin minn færeying í skúrinn til að stjórna þessu. En vonandi fer þetta ganga betur.

 

 

 

 

Þegar við komum í land á föstudagsmorgunin þá lág íslendingabáturinn Aldis Lind við bryggju síðan fréttum við það í vinnslunni að báturinn hafði misst skrúfuna og verið dreginn í land af björgunaskipinu.

 

Síðar um daginn var hún hífð upp með hjálp kranabíls og það fór ekkert á milli mála að skrúfan var horfin með öllu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Aldis Lind komin á þurrt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ég rölti niður á kaja þegar á þessu stóð og hitti áhöfnina og þar stóð bara gamall bekkjabróðir úr stýrimannaskólanum grindjáni hr Hjalti Páll Sigurðsson.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þessi var að draga fyrir ofan okkur í nótt þegar við lögðum á stað í land. Minibanken heitir hann.