Áramótabloggið Gleðilegt nýtt ár og takk fyrir gamla

 Síðasta blogg á þessu ári, þetta blogg kryddast af hálfrar aldar afmælisem er handan við hornið. 1 Janúar verður kallinn 50 ára og það sem meira er 30 ára útskriftarafmæli frá Stýrimannaskólanum í Reykjavík einnig að skella á.

 

Það eru því liðin rúm 32 ár síðan við félagarnir Benedikt Páll Jónsson og ég pökkuðum Fiat Uno 60S fullann af dóti og lögðum af stað til Reykjavíkur þar sem við ætluðum að hefja nám við Stýrimannaskólann í Reykjavík. Fiatinn var fullestaður örugglega yfir lestarmerkjum. Kannski voru það örlögin eða hvað veit ég ekki kannski voru þetta bara hillingar hjá okkur en þegar við snígluðumst upp úr Trostansfirði upp á heiðina sem flestir kalla Trostansfjarðarheiði en heitir víst Nordalsfjall blöstu við okkur tveir puttalingar tvær stúlkur  sem vöntuðu far alveg gullfallegar. Fiatinn fullestaður rétt svo pláss fyrir okkur svo við stóðum frammi fyrir því að henda föggum okkar niður í Nordalinn og bjóða stúlkunum far eða bara veifa og segja sorry við höfum ekki pláss Við félagarnir völdum seinni kostinn afsökuðum okkur og veifuðum, Benni hafði þó orð á því þetta hefði nú aldrei gerst ef Fiatinn hefði verið tómur þ.e.a.s svona gullfallegar stúlkur myndu biðja um far hjá okkur sveitalubbunum.

 

Ég þekkti aðeins til í Reykjavík og Sjómannaskólann eftir hafa stundað nám við Vélskólann sem var og er í sama húsnæði svo ég var kannski kominn skrefinu lengra en Benni. Frændur mínir bræður pabba höfðu stundað nám við Stýrimannaskólann í kringum 1980 , fékk ég góð ráð frá þeim , mér er samt minnistæð tvö ráð frá Guðmundi frænda sem voru:  1. kaupa straufrí jakkaföt sjaldan tími fyrir þvott og gæti hent kæmu upp aðstæður sem hreinlega þyrfti að sofa í fötunum og þá væri sko gott hafa þau straufrí. 2. Drekka brennivín eða kláravín í vatni á öldurhúsunum bæði væri það ódýrara og ekki minnst kallaði ekki fram þynku og það væri mikilvægt námslega séð. 

Þessi ferð var sem sagt byrjun á  frábæru ferðalagi , var alveg einstakur tími þessi tvö ár í Stýrimannaskólanum undir öruggri leiðsögn Guðjón Ármanns skólameistara. 

Við Vestfirðingarnir héldum smá hópinn enda stoltir á þessum árum höfðum ennþá Guðbjörgina í fjórðungunum. Svo það var oft sveifla á okkur á þessum tíma.

Á þessum árum voru ákveðnir umbrotatímar í íslenskum sjávarútvegi, við vestfirðingarnar vorum dálítið kryddaðir af þessu og voru ekkert sérstaklega vel við ákveðinn  mann mjög voldugann sem kom frá öðrum fjórðungi en okkar. Það vildi svo til að var slatti af nemendum frá heimabæ þessa manns þ.e.a.s Hornafirði. 

Við settum nú því ákveðinn varnagla við blessða hornfirðingana , fljótlega sáum við þetta voru bestu skinn og alveg á pari við okkur vestfirðingana. Tildæmis var ég í herbergi með hornfirðingi honum Heiðari Björgvin Erlingsyni og sat svo við hliðina á öðrum í tímum honum Sigurði Ólafsyni báðir öðlingsmenn  Af og til hvessti þó aðeins þegar sjávarútvegsmál voru rædd en lægði yfirleitt mjög snögglega aftur. Hornfiðringarnir fengu og fá toppeinkun frá mér ( okkur) þó svo þeir höfðu stolið frá okkur vestfirðingunum grálúðunni.

Annar flokkur sem var kannski fjölmennur þessi ár sem við stunduðum okkar nám voru Grindjánarnir eða Grindvíkingar. Grindvíkingarnir höfðu okkar virðingu frá fyrsta degi enda höfðu nú margir vestfirðingar haldið til Grindavíkur á vertíð í gegnum árin og að sjálfsögðu af og til  skilið eftir til  kynbætta stofninn.

Námið var fjölbreytt og skemmtilegt. Samt var stundum  skotist á öldurhús. Á þessum árum var Gaukur á Stöng aðal en hinum meigin við götuna var öldurhús sem hét Cafe Amsterdam og þar hreiðruðu við okkur þessa tvo vetur við stýrimannamenn. Siggi Björns Flateyringur og Vestfirðingur var oft  trúbadora á Cafe Amsteerdam  lög eins og "Híf opp æfti kallinn inn með trollið inn inn" okkur stýrimannaskólanemendum fannst þetta lag vera lagið á þessum árum. Einn úr hópnum bað þó Sigga Björns alltaf spila " Á líkbörunum liggur Jón " . Oft voru hlerar saman og trollið óklárt hjá okkur þarna á Cafe Amsterdam en að lokum fór það nú alltaf  klárt í sjóinn aftur. 

Nemendur í Stýrimannaskólanum skiptust á þessum árum í 3 flokka fiskimenn, farmenn og gæslan. Oft var létt grín á milli eins og oft kölluðum við farmennina sápukúlusjómenn og gæslussjómennina fjarðarskarkara en varðskipin lágu oft á þessum árum við akkeri inn á fjörðum, við voru svo oft á móti kallaðir slorkallar.

Í haust hef ég heldur betur rifjað upp fræðina sonur minn hann Svanur Thor og dóttir mín hún Jona Krista eru bæði nú í námi í siglingarfræðum svo hef ég verið að hjálpa til að reikna stórbaugssiglingar , flóð og fjara og kortagerð . Einnig hefur GZ armurinn og GM þyngdarpunkturinn heldur betur verið ræddur og reiknaður fram og tilbaka svo það má segja það að ég hafi engu gleymd þessi 30 ár , reyndar er aðeins auðveldara eiga við þetta núna bara gúgla , gúgl fannst ekki fyrir 30 árum . Samt er gaman að segja frá því að við höfum dustað rykið af NC-99 reiknivélinni sem var algjört tímamótaverkfæri fyrir 30 árum og reyndar mjög góð til sannreyna reiknaðar stórbaugssiglingar en í dag. NC 99 vélina fékk 1992 í gjöf frá foreldrum mæinum. Þegar við svo fluttum fyrir 5 árum til Noregs fannst vélin vel geymt inn æi skáp og núna í haust skiftum við um rafhlöður og bingo NC-99 hafði engu gleymt.

 

Að allt öðru árið okkar hérna fyrir norðan heimsskautabaug hefur bara verið nokkuð gott. Útgerðin hefur rúllað. Jukum um aflaverðmætið milli ára um 21%. Í ár fluttum við útgerðina til Båtsfjord en þaðan höfum við meira og minna gert út síðan 2019. Í ár gerðum við út með svipuðu sniði og undanfarin ár , reyndum að veiða eins mikla ýsu til spara þorskinn , þegar ca helmingur er eftir af þorskkvótanum stoppuðum við og byrjuðum ekki aftur fyrr en um miðjan mai , en þá er komin ferskfiskordningen sem gefur okkur þann möguleika til að halda áfram veiðum í aðrar tegundir svipað og línutvöföldunin. Í ár veiddum við ca 60 tonn af þorski meira en kvótinn okkar var en við höfðum 47 tonn þorskkvóta í ár. Síðan samfiskuðum við með öðrum útgerðarmanni s.s veiddum einn þorskkvóta extra. Svo þorskaflinn í ár var um 150 tonn. Þetta er fyrsta árið síðan ég byrjaði að gera út á linu hérna að við veiddum meiri þorsk en ýsu. Ýsa hefur verið aðalsortinn okkar enda er nánast frí sókn í ýsu hérna. 

 

Löndun hjá okkur á Jakob Pitor stjórnar lestinni, Pitor hefur róið með okkur síðan 2018 þar áður var hann með mér á Polarhav. Var í mörg ár á Íslandi byrjaði sína sjómennsku þar um borð í Ársæll 

 

 

 

 

 

 

 

 

Minibankaútgerðin átti einnig flott ár juku aflaverðmætið um 76% milli ára. Þar kemur kóngakrabbinn sterkur inn en gott verð er á honum. Í bolfiski jókast aflaverðmætið milli ára um 40%. Minibankaútgerðin nýtur góðs af því að útgerðarmaðurinn er ungur og búsetur á Samísku svæði. Kystsamar í Noregi fá sneið af kvótakökunni hérna sem svo deilist niður á alla báta sem veiða í opna kerfinu í sveitafélaginu sem hefur Samískar rætur tildæmis öll Finnmörk hefur samískar tengingar. Númer 2 er svo útgerðarmaðurinn er ekki orðinn 30 ára fær hann extra kvóta fyrir unga fiskimenn sem eiga bát í ár varð það 4 tonn og samakvótinn var 12 tonn. Hér er útgerðarmaðurinn Svanur Þór Jónsson í viðhaldsvinnu.

 

 

 

 

 

 

 

Hér er svo undriritaður með að sjálfsögðu skötu og þorsk. Skatan var kæst að vestfirskzum sið  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Jakob í jólabúningum þetta árið liggur tryggt við Båtsfjordbruket , þar höfum við landað nú í áratug alveg fast síðan 2019. Og komið Båtsfjordfiskinúmer TF þýðir Troms og Finnmark og BD Båtsfjord 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Minibanken smíðaður 1973 eins og undirritaður og nóg eftir eins og hann Viksund með gafl 33 fet . Við feðgar um borð eftir velheppnað krabbatúr

Gleðilegt nýtt ár og þökkum það gamla