Að sjálfsögðu

Klikkaði eitthvað hjá okkur í fyrsta túr, allt gekk á afturfótunum skífan hélt en hnífurinn fór til helvítis svo við urðum að gera svo vel að draga línuna nánast á höndum, það var seinvirkt og tók langann tíma og með flotlínu er það ekki svo magnað því línan flýtur bara í hafinu. Og þar sem við vorum svo lengi að draga rákum við langt austur og flæktumst saman við færi á botnlínu og fengum 6 bala nánast í haug. En fiskerí var gott 4 tonn á 12 bala. Þannig að það var eitthvað jákvætt við túrinn. Síðan var að fá gert við spilið renna skífuna og fá nýjan hníf það var handleggur og hefur tekið tvo daga. Noregur er erfiður yfirleitt með varahluti og fá gert við hluti en júlí er alveg gjörsamlega vonlaus ekkert hægt að fá gert sumarfrí yfir allt.

 

Hér sjáum við Batsfjordbruket og Stromoygutt liggur þarna við kajann.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En núna vonum við að allir erfiðleikar séu að baki og hægt verði að róa eitthvað.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Komnir í Batsfjord

 

Já við erum komnir í Batsfjord með bátinn og höfum verið að útbúa hann til að veiða með flotlínu og erum núna í dag í fyrsta túr.

 

Við komum hingað á þriðjudaginn og vorum klárir í gær en þá var leiðindabræla. Keypt var ný lína og svo þurfti að kaupa belgi og flot og fleira dót.

 

'Ég verð nú að segja að það er nú mikill munur á þessum tveimur stöðum Batsfjord og Berlevag. 'A skalanum 1-10 þá myndi ég gef Berlevag ca 2,5 en Batsfjord fær alveg 7,5. Við löndum hjá Batsfjordbruket og meigum koma með blóðgaðann fisk í land sem er auðvita mikill munur og nú er bara vona að við fáum einhvern fisk og komum þessu í gang fyrir alvöru. En þetta er bara búið að vera tóm steypa fram að þessu tveir róðar á 4 vikum. :(((.

 

 

 

Ísinn tekinn í morgun.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Baujuvaktin það er best að týna ekki baujunni á þessu veiðiskap því lína er bara á reki þannig að ef maður týnir baujunni þá er voðinn vís.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það má segja að ég hafi verið linur við að blogga undanfarið en það helgast af því að með fram því að útbúa bátinn hef ég verið að skera beitu fyrir beitingaliðið því hér tíðgaðst það ekki að beitingafólkið skeri beituna og allir eru með skurðarvél nema auðvita við alveg týpist og enginn leið að fá vél lánað eða keypta ekki einu sinni nýja er ekki til á lager 15 ágúst gætum við fengið hana ef við pöntuðum hana strax. Svona er þetta bara. 

Mjög langt á milli skrifa

Já mjög langt er á milli skirfa hjá undirrituðum. En allt gott er að frétta er staddur á Bíldudal í smá fríi og á meðan liggur Strömöygutt bundinn við bryggju í Berlevaag. Náðum við að fara í einn línuróður áður en undirritaður skellti sér heim á " Bíldudals grænar" ( og í leiðinni á námskeið í Sæbjörgu). Við rérum langt út í haf og fengum ca 100 kg á hvern stamp (bala). Ég er væntanlegur út á helginni Þ.e.a.s verð kominn þarna norður á mánudagskvöld. Þá er á stefnuskránni að flytja okkur frá Berlevag til Batsfjörd sem er aðeins austar.

 

En á Bíldudals grænum var farið í rækjuróður til að ná í rækju fyrir gesti sem var svo soðin á Laugardeginum. Má segja að það hafi verið fullmannað um borð í Andra BA-101, margra áratuga reynsla við rækjuveiðar í firðinum komin saman til að finna pödduna. Reyndist það líka létt og vorum við ekki lengi að veiða það magn sem þurfti fyrir hátíðina.

 

 

Áhöfnin á Andra BA síðasta Föstudag. En í áhöfn voru fyrir utan undirritaðann. Snæbjörn Árnason, Gunnar Karl Garðarson, Heiðar Baldursson, Arnar Þórðarson, Guðmundur Kristinsson (fulltrúi Hafró sendur af yfirsuðumanni hátíðarinnar Guðmundi Bjarnasyni) og Svanur Þór Jónsson.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Trollið látið fara. Heiðar með þetta allt á hreinu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lásað í hlera

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Trollið tekið. Reyndist vera bara ágæt í eftir 40 mín sköfu. 

Það gengur hægt.

Já það má segja það gangi seint hjá okkur að komast af stað. Það er loksins byrjað að beita en má segja þetta væri eins og að starta fyrirtæki að koma þessi í gang.

 

 

Fyrstu balarnir komnir í frost. Við erum með tvo sem eru beita og svo eru tveir á leiðinni allt Litáar. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vonandi komumst við á Laugardaginn Verkunin tekur ekki á móti fiski á Laugardögum og sunnudögum. Já ekki er allt eins og planað var við heldum að við fengum að landa blóðguð fiski en það er nú alls ekki raunin verðum að slægja allt. Svo þetta er ekki allt eins og það átti að vera.

 

 

Beitingaskúrinn eða egnebua eins þeir norsku segja og vagninn sem sést á myndinni er fyrir balana.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo í restina koma nokkrar bátamyndir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hérna er Eidvagfisk við hjálpuðum þessum að bæta snurvoða fyrir nokkrum dögum, það eru tveir bræður sem eiga þennan keyptum hann á rúmar 9 miljónir norskar með kvóta, fengum lán eða styrk frá sveitafélaginu sem þeir búa í sem þeir þurfa ekki að borga til baka nema þeir selji bátinn eða flytji með hann í annað sveitafélag þetta eru flottir strákar með brennandi áhuga á fiskiveiðum og öllu sem viðkemur þeim.  

Komnir á leiðarenda. Berlevaag

kl 0400 í nótt komum við til Berlevag eftir rúmlega 62 klst siglingu frá Bodö via Tromsö til að taka olíu.

Í morgun byrjuðu svo bátarnir að koma inn hver af öðrum alveg mok á snurvoðinni en slakara á línuna. Mikil loðna er upp á grunninu. Og þorskurinn líkar þessi loðnuveisla vel. Þessi dagur fór eiginlega fyrir lítið fengum ekki lykla af beitingarskúr eða af íbúðinni fyrr en seinnipartinn, svo kom í ljós að við verðum sjálfir að panta beitu og króka og auðvita fengum við að vita það of seint.

 

En við náðum þó að láta tímann líða því það kom einn snurvoðabáturinn inn með rifna snurvoð og enginn kunna að bæta um borð svo við félagarnir tókum í nál og hjálpaðum þeim að bæta nótina og við íslendingarnir vorum sko ekki lengi af því. En mjög algengt er að það séu ekki margir sem kunna að bæta á snurvoðarflotnum. Fengum við borgað 500 kr norskar á mann en við íslendingarnir voru nú ekkert á því að taka borgun fyrir en þá var peningunum bara troðið á okkur.

 

Svo nú erum við búnir að koma okkur fyrir og á morgun koma beitngarmennirnir og vonandi beitan.

 

 

Á leiðinni Norður heilsuðum við upp á Björn Björnsson ( Písa) en hann er á trillu sem er gerð út frá Kjöllefjord hérna rétt fyrir vestan okkur. Hann Bjössi er búinn að þvælast hérna í Noregi lengi og reynt margt en hann kann best við sig á trilluhorni og vera sinn eigin herra samt er hann sko ekki sjálfstæðismaður segist vera með ofnæmi fyrir flokknum og það sé stærsta ástæðan að hann flutti frá Íslandinu góða.

 

 

 

Sko hér sýnir kallinn okkur flottann þorsk sem hann fékk á skakinu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kallinn flottur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

Frá Bjössa héldum við áfram Austur. 

 

Á leiðinni mættum við þó nokkrum skipum og þegar við sigldum framhjá Honningsvaag voru þrjú farþegaskip í höfn þ.á.m. Queen Elisabeth II.

 

 

 

Held hún sé 395 m.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Farþegaskipin í Honningsvag.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Við fórum ekki fyrir Nordkapp en við fórum í gegnum Havoysund.

 

 

 

 Að koma að Havoysund.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Havoysundið

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þetta kannast maður nú síðan maður var púki gamlir bátar upp á kampi sem hægt var að leika sér í. Held það sé langt síðan þessir hafa verið í drift.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kirkjan í Havoysund.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Komnir í gegnum Havoysund.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og nú erum við í Berlevag.

 

 

 

 

Berlevaag.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þessi bryggja var ekki byggð í gær. En ennþá notuð eitthvað. Samt ekki undir fiskflutinga varla hélt mér þegar ég gekk út á hana en við lágum við þennan kaja í nokkra tíma í dag.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þetta mjakast.

Ferðalagið norður eftir gengur vel í gærkveldi komum við Til Tromsö og þar fylltum við með olíu og fengum okkur að borða og röltum aðeins um miðbæinn. Í Tromsö vorum við tæplega hálfnaðir þ.e.a.s á ferðalaginu Bodö-Berlevag. Frá Bodo til Tromsö voru rétt um 180 sjómílur en frá Tromso til Berlevag eru 245 sjómílur.

Áætlaður komutími í Berlevag ef allt gengur að óskum er kl 0300 í nótt 17. júní.

 

Gróður hefur minnkað mikið og snjór er farinn að ná fram í fjöru þannig að Finnmörk er smátt og smátt að taka við.

 

 

 

Vestfjorden kvaddur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þessi mættum við á Leiðinni

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og hérna rennur hann framhjá okkur í

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tromsoy mættum við einnig þarna hafa íslendingar verið þ.á.m Halldór Jóhannsson sem skipstjóri.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þessum mættum við líka á leiðinni " Nordlandsbátur" á siglingu efast nú samt um að hann sé að fara um Finnmörku á vertíð.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tromsö heilsar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Í Tromsö held ég að ég hafi rekist á gamlann kunningja.

 

 

Samt er ég ekki alveg viss, fór um borð og þóttist kannast við mig, og það sem mér fannst mest styðja þá kenningu að þetta væri Stapi BA-65 áður Árni ÓF að ég sá ummerki eftir dráttarlúguna sem við settum á bátinn út í Noregi árið 1993 en búið er að fjarlæga hana. Þetta er annað hvort Stapi BA eða Mummi GK áður Guðbjörg RE en það voru systurskip.

Ef þetta er Stapi þá er þetta fyrsta skipið sem ég var " Yfirvélstjóri á " 

Jæja

Já jæja nú má segja að siglingin á Stromoygutt sé loksins hafin en við erum byrjaðir að sigla frá Bodö til Finnmörku þar sem planið er að reyna fiska eitthvað með línu. Við lögðum af stað frá Örnes á miðvikudaginn til Bodo en þar þurftum við að láta setja nýja siglingatölvu nýja rafræna afladagbók og tengja internetið. Tók það alveg tvo daga og lögðum við af stað frá Bodo áleiðis til Tromsö fyrir rétt rúmum tveimur tímum. Áætlaðir komutími til Tromsö er kl 1500 á morgun þar munum við taka olíu eða bunker eins og norðmenn segja. Það verður stefnan sett til Hammerfest og þaðan svo austur til Berlvag eða Batsfjord þar sem báturinn verður gerður út í sumar.

 

Hér erum við á leiðinni frá Örnes til Bodö á miðvikudaginn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Arnoyeyja sú syðri.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Þessi lág í smábátahöfninni þetta er Clepópatra 36 minni útgáfa af 38 bátnum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Margir litlir bátar er nú að veiða Makríll fyrir utan þetta er litlir bátar sem setja svo makríllinn í lás svo kemur brunnbátur og sækir hann og fer með hann í verksmiðjuna þetta er svona mikið 10 til 15 m bátar.

 

 Hér sjáum við einn af þessum snurpurum það væri nú gaman ef maður mætti veiða inn á fjörðunum heima á svona bátum en það verður örugglega aldrei leyft hentar ekki sumum.

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo að lokum fáum við mynd af Faksen (Faxen). Sem er mjög gamall bátur var byggður 1913 og er en í dirft reyndar ekki á fiskveiðum heldur gerir hann út á ferðamenn væri nú gaman ef við ættum svona báta

 

 Hann er 50 ha Wichmann frá 1913 er eins cylender og algjörlega orginal nema það kominn við hana dynamor.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Maður getur nú ekki hætt þessu nema segja frá því að Norge var í höfn í Bodö en því miður var kóngurinn ekki með annars hefði maður nú alveg þegið sherrystaup frá honum.

 

 Norge var byggður 1937 en komst í eigu konungsfjölskyldunnar árið 1947.

Ég lét nú dátann sem var að passa landganginn að skila heilsu til kóngsins frá Jóni Páli frænda hans vona að hann komi því til skila. 

 

 

Noregur einu sinni enn

Jæja þá er maður kominn aftur til Noregs eftir rúmlega mánaðar stopp á klakanum, og nú er meiningin að fara með Strömoygutt sem er 30 tonna bátur til línuveiða upp í Finnmörku. Kom ég á svæðið í morgun eftir rúmlega sólarhringsferðlag frá Bíldudal. Nú er ekkert nema koma öllum veiðarfærum um borð og koma sér á stað Norður.

 

 

 

Hérna sjáum við Hurtigruten Lofoten sem ég fór með Frá Bodö til Örnes í nótt.

 

Lofoten var tekið í notkun árið 1964 og var í notkun alveg til 2002. En þeir varðveitu skipið settu það ekki í brotajárn eins og frændþjóðin. Og svo árið 2007 var það aftur tekið í notkun þegar annað nýrra skip var selt og er búið að vera fastri rútu síðan sigla frá Bergen norður til Kirkenes og aftur til Bergen eins og Hurtigrutan gerir með mörgum stoppum á ströndinni.

 

Það væri nú gaman ef við ættum eitt svona skip í dag.

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo er það nútíminn í ferjunum. Þetta er Gasferjan Væroy. Gengur fyrir norsku gasi og siglir frá Bodö til Lofoten ( Væroy,Röst og Moskenes)

 

Þessar eiga vera hagstæðar í rekstri, miklir byrjunarörðugleikar hafa verið eins og einhver sagði " tæknin eitthvað að stríða okkur".

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Frá strandveiði á rækju.

Eftir mjög erfitt strandveiðitímabil og lítinn árangur, var undirritaður beðinn um að leysa af sem stýrimaður á Vestra BA-63 frá Patreksfirði, eftir smá spjall og rökræður skipstjórann sló hann til og hélt í víking fyrir rétt rúmri viku síðan suður á Snæfellsnes og þaðn vestur í Rif þar sem Vestri kom og sótti kallinn. Alltaf gaman að koma á rækju og fá aftur þessu rólegu og yfirveguðu stemmingu sem fylgir úthafsrækjuveiðum. Trollið tekið tvisvar á sólarhring og þess á milli er það bara að huga að áhugamálunum og þau er mismunandi en það eru þó tvö áhugamál sem standa alltaf upp úr það er annarsvegar svefn (henda sér í kojuna) eða setustofan og dvd spilarinn ( þegar ég byrjaði á rækju var það að sjálfsögðu vídjóið en nú hefur dvd spilarinn og svokallaður flakkari tekið við ), á Vestra og sjálfsagt á fleiri skipum sem eru komnir með internettengingu er reyndar komið alveg nýtt áhugamál það er facebook og youtube sem virðist vera orðið geisivinsælt hjá áhafnarmeðlimum. Ekki varð ég var við svokallaðar " bláar myndir " (sem stundum voru geisivinsælar um borð í skipum þó sérstaklega í löngum útverum eins og fylgir gjarnan rækjuveiðum yfirleitt landað í fjarri heimahögunum) um borð í  Vestra enda þegar internettenging er komin  og áhafnarmeðlimir geta talað live ( í beinni) við spúsur sínar í gegnum samskiptaforritið skype á hverju kvöldi er kannski svoleiðis óorðið óþarft. 

 

Veiðar gengu bara nokkuð vel fengum við að ég held bara nálægt fjörtíu tonnum þessa viku sem ég dvaldi þarna um borð sem verður nú bara að teljast gott fiskerí og fljót á litið virðast veiðarnar ekki vera  alveg í samræmi við það að stofninn sé í bráðri útrýmingarhættu. Við vorum reyndar suður í Kolluáll út í svokallaðari Kyrrð Suður af Gullhóll. En stofninn þarna virðist bara vera í nokkuð góðu ástandi. Víða rækja og einnig hefur verið rækjuveiði í Faxaflóanum eða þegar fer að grynna upp úr Jökuldýpinu.

 

 

 

Má segja að það séu kominn floti á rækjuveiðar eftir langt og dapurt hingunartímabil en yfir 40 skip eru á þessum veiðum í dag og má segja að nánast öll skip sem fljóta og hafa togvindur sem virka séu að veiða rækju í dag mig grunar það séu eitthvað tengt því að einhver hafi heyrt því fleygt að það standi jafnvel til að kvótasetja rækjuveiðar aftur og jafnvel úthluta eftir einhverjum nýjum aðferðum.

 

 

 Vestri BA-63 að koma inn í Rif að ná kallinn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Mikið skip Vestrinn þessi var nú einu sinni á Bíldó Steinanes BA-399 þá gekk einnig vel að fiska á hann eins og nú bara happafleyta. Þá var hann reyndar öðruvísi í útliti heldur hann er í dag.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fyrsta halið á stýrimannsvaktinni aðeins meira af fiski heldur en af rækju en þarna átti stýrimaðurinn eftir að stilla saman strengi sína var aðeins ryðgaður.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rækjuaflinn úr fyrsta halinu. 

 

 

 

 

 

 Smá fróðleikur milli mynda Jón Bjarnason fyrrverandi sjávarútvegsráðherra og alþingismaður gaf fyrir nokkrum árum úthafsrækjuveiðar frjálsar af þeirri áðstæðu að enginn var að nýta rækjuna eins og sagt er á fagmáli sjávarútvegsins kvótinn brann inni. Kannski má segja að þessi aðgerð hafi heppnast fullkomnlega því í fyrra náðist það aflamagn sem talið væri óhætt að veiða í fyrsta skipti í mörg mörg ár.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Þarna má segja að við höfum hitt í hann en því miður var þetta eingöngu stór hákarl (beinhákarl). Og þar sem við vorum rækjuveiðum en ekki hákarlaveiðum vorum við ekkert sérlega ánægðir með þennan afla.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vélstjórarnir á Vestra BA-63 þennan túrinn

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lestarstjórarnir á Vestra.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kallinn sjálfur bara nokkuð sáttur sýnist mér með aflabrögðin.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Trollið látið fara beðið eftir merki úr brúnni. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sólin að koma upp. 

Kominn á klakann.

Kominn á klakann eftir vertíð í Noregi, hérna áður fyrr fóru menn frá Bíldudal á vertíð suður til Sandgerðis,Grindavíkur eða Keflavíkur svona breytast tímarnir það er engin vertíð á Íslandinu lengur, hún er en við lýði í Noregi svo má segja að ég hafi upplifað þessa vertíðarstemmingu sem fylgir alvöru vertíðum í fyrsta sinn í fyrra og svo í ár alveg 100% þar sem ég var að róa á litlum bát  og upplifði þetta allt frá a til ö. Ég hitti kalla sem voru byrjaðir að fara vertíð áður en ég fæddist, einn var mér mjög minnisstæður en hann var á sinni 45 vertíð í Henningsvær og sagði hann mér að bærinn hefði nánst ekkert breytst þennan tíma væri alltaf jafn gaman að koma á vertíð í Henningsvær, já það er einhver sjarmi yfir þessum stöðum að lappa upp á fiskeriheim (hvíldarstofu fyrir sjómenn). kaupa sér riskrem og spjalla við kallana. Kannski óarðbært á excelskjalinu en alveg sannanlega arðbært fyrir þessa kalla. þeir hafa tekjur eru ánægðir með lífið og spá svo sem ekkert í það hvort einhverjir íslendingar séu að skrifa það í blöðin hvað norsku sjávarútvegur sé illa rekin og lítið fæst fyrir fiskinn saman borið við Ísland hvað norskur sjávarútvegur sé " óarðbær ".  Hann Per frá Sör Arnoy sem ég kynntist þarna og er búinn að fara Vertíð í Lofoten í 45 ár á sinn bát skuldlausann tekur 80 % af árstekjunum þarna, þannig var það ekki alltaf hjá honum hann sagði mér að í kringum 1990 hafi verið alveg mjög slæmt hefði bara ekki fiskast og litlar hefðu verið tekjunar. 

Þó alvöru vetrarvertíð séu ekki lengur við líði hérna er svo sannanlega strandveiðivertíð við lýði og lét ég plata mig til að taka þátt í því og var það nú ekki ferðir til fjárs því kallinn fékk ekki upp á hund.

 

Ekki voru komnir margir eftir fyrstu klukkustundinar og þá hugsaði undirritaður " nei hvern andskotann er ég búinn að hafa mig úti í ". Svo hugsaði bara á jákvæðum nótum eins og Páll frændi minn í Ási hefði gert " jæja maður er allavega kominn með í soðið.

 

 

 

 

 

 

 

 

 Aðeins betra útlitið daginn eftir en samt held ég að ég ætti bara koma mér aftur til Norge, annars held ég ef svona gengur áfram verð fara koma mjög seint  í land eða fá mér góða lambhúshettu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kári BA. Skipstjóri og eigandi Hlynur Björnsson, þessi nær alltaf skammtinum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mardöll BA eigandi Björn Magnússon, áhöfn Jón Hákon og Björn, eitthvað er Nonni ( Jón Hákon) kuldalegur á þessari mynd ekki alveg sumarlegur

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Anna BA, Jón Halldórsson eða Jón Póstur eigandi og í áhöfn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Einn sá allara elsti strandveiðimaður á Bíldudal. Sigurður Brynjólfsson skipstjóri og útgerðarmaður á Sölva BA.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dufan BA. skipstjóri og eigandi Guðlaugur Þórðarsson.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já nógur tími var til að taka myndir því ekki mikið fór fyrir fiskerínu.